იზრუნე ტესტები
X
საინტერესო ამბები
08 თებერვალი, 2019
3 წიგნი საბავშვო ლიტერატურიდან, რომელიც ბავშვებისთვის არ დაწერილა
ზოგიერთი წიგნი, რომლებსაც საბავშვო ლიტერატურის კლასიკად ვთვლით, ბავშვებისთვის სულაც არ დაწერილა. უფრო მეტიც, ბევრი მწვავე სატირითა და უცენზურო დეტალებით იყო სავსე და მხოლოდ დრომ და მრავალრიცხოვანმა სარედაქტორო ცვლილებამ შეცვალა ტექსტი იმდენად, რომ ახლა ჩვენ მშვიდად შეგვიძლია ისინი პატარა მკითხველებს წავუკითხოთ.
3 წიგნი საბავშვო ლიტერატურიდან, რომელიც ბავშვებისთვის არ დაწერილა.
„ტომ სოიერის თავგადასავალი“ - მარკ ტვენი
ტომ სოიერის დაწერის დროისთვის მარკ ტვენი უკვე საკმაოდ ცნობილი მწერალი იყო. მის ახალ რომანში მწერლის ზოგიერთი ავტობიოგრაფიული მომენტი ჩანს.
სავარაუდოდ, ამიტომაც, როდესაც ტვენმა წიგნი დაასრულა, მტკიცედ გადაწყვიტა, რომ მას უფროსები წაიკითხავდნენ:
„ეს საბავშვო წიგნი სულაც არ არის, არავითარ შემთხვევაში. მას მხოლოდ ზრდასრულები წაიკითხავენ. იგი უფროსებისთვის არის დაწერილი“,-წერდა ტვენი.
ამ აზრის შეცვლა ტვენს ამერიკელმა მწერალმა და რომანისტმა უილიამ ჰოუელსმა აიძულა. მან ურჩია, რომ ტომ სოიერის თავგადასავალი უკეთესია სწორედ საბავშვოდ განეხილა. ტვენი დათანხმდა ნაწარმოებიდან ამოეღო ზოგიერთი „უხამსობა“, შეარბილა
საკვირაო სკოლის აღწერა და ამოიღო უხეში ლექსიკა.
„ბეჭდების მბრძანებელი“ და „ჰობიტი“ - ჯონ რონალდ რუელ ტოლკინი
ოქსფორდის უნივერსიტეტის ლინგვისტმა პროფესორმა პირველი ნაწარმოებების წერა მის მიერ გამოგონილი ელფების დიალექტით დაიწყო.
როგორც მან მოგვიანებით აღიარა, მისი „ისტორიები“ საკუთარი ენებისთვის სამყაროს შექმნის სურვილით გაჩნდა და არა პირიქით.
საინტერესოა, რომ მეორე მოტივი, რომლითაც ლინგვისტი ხელმძღვანელობდა - იყო სურვილი შეექმნა ინგლისური ხალხური ეპოსი და არა დაეწერა საბავშვო ზღაპრები გნომებზე, ელფებსა და ჰობიტებზე.
ზღაპრულ ისტორიებს ლინგვისტი პატარა მკითხველისთვის სულაც არ ქმნიდა და მაინც,
ბავშვებს ძალიან უყვარდათ, როდესაც მამა ამ ისტორიებს ძილის წინ უკითხავდა.
ასე თანდათანობით ჰობიტებს თავგადასავალი საბავშვო ლიტერატურის რიგებს შეემატა.
ჯონათან სვიფტის „გულივერის მოგზაურობა“
„გულივერის მოგზაურობას“, იმ სახით, როგორიც დღეს ჩვენ ვიცით, თავდაპირველ ქმნილებასთან ცოტა აქვს საერთო.
სვიფტმა ჩაიფიქრა ნაწარმოები, როგორც მორალისტური ტრაქტატი და ადამიანური მანკიერებების დაცინვა, ნაწარმოების ცენტრში კი გულივერის მიზანთროპიული პიროვნება იდგა. მწერალმა თავის სატირას ხორცი სამოგზაურო ჟანრში შეასხა, რადგან ეს ჟანრი მწერლის თანამედროვეებში პოპულარობით სარგებლობდა.
მიუხედავად კრიტიკოსების აღფრთოვანებისა, წიგნი ბევრის გემოვნებაში არ ჩაჯდა.
სვიფტის სატირით უკმაყოფილოთა რიცხვი გამუდმებით იზრდებოდა და პირველი პუბლიკაციიდან რამდენიმე ათეული წლის შემდეგ იგი „ადამიანის ბუნების შეურაცხმყოფელ“ ნაწარმოებად აღიარეს.
სვიფტის ცხორვებაშივე გულივერმა სხვა ენაზე თარგმანისას მნიშვნელოვანი ადაპტირება განიცადა. ნაწარმოებს (დროთა განმავლობაში) გაუგებარი მომენტები მოაცილეს.
XIX საუკუნის დასაწყისში კი ფრანგმა აბატ დეფონტენმა ტექსტი ბავშვებს მოარგო, ნაწარმოები გადააკეთა და შეცვალა.
